بررسی تظاهر ۲-bcl در انواع مهاجم و غیرمهاجم بازال سل کارسینوما

2-bcl، ژن شناخته شده ضـــد آپوپتــوز(مرگ برنامه ریـــزی شده سلول) است که بدون اثــر تحریکی بر تکثیر سلولــی سبــب افزایـــش مدت زمان حیات سلول می شود. تظاهر انکوژن 2-bcl در انواع مختلفی از بدخیمی ها از جمله سرطان های با درجـــه بدخیمـــی پاییــــن ماننـــد basal cell carcinoma(bcc) گزارش شده است. یافته های موجود در مورد تظاهر 2-bcl در bcc متفاوت بوده و میزان بروزی معادل 67 تا 100% را نشان می دهد. هدف از این مطالعه بررســـی میـــزان و شـــدت تظاهـــر 2-bcl در موارد غیرمهاجـــم bcc یعنــــی سطحــــی و محدود(superficial، circumscribed) و مـــوارد مهاجـــم(نفـــوذ کننده و شبـه مورفه آ یا infiltrative، morphea-like) بوده است. در این پژوهش از آنتی بادی مونوکلونال ضد 2-bcl برای ارزیابی کمی و کیفی تظاهر پروتئین حاصل از این انکوژن در نمونه های بافتی ثابت شده در فرمالین مربوط به 33 مورد bcc استفاده شد. بدین ترتیب که 22 مورد غیرمهاجم و 11 مورد مهاجم مورد بررسی قرار گرفتند. میزان کمی رنگ پذیری سلول های تومورال برای 2-bcl در 4 گروه صفر تا 25%، 50-26%، 75-51%، 200-76% رتبه بندی شد. شدت رنگ پذیری سلول های تومورال برای 2-bcl به صورت خفیف، متوسط و شدید مورد ارزیابی قرار گرفت. 2-bcl در تمام موارد bcc تظاهر پیدا کرد اما میزان و شدت تظاهر آن در موارد غیرمهاجم به صورت معناداری از نظر آماری بالاتر از موارد مهاجم بود(001/0=p). تظاهر متفاوت 2-bcl در زیرگروه های مختلف مهاجم و غیرمهاجم هیستوپاتولوژیک bcc پیشنهاد کننده این مطلب است که با وجود منشا گرفتن این تومور از سلول های قاعده ای(بازالویید) و محدود بودن موارد متاستاز تومور، bcc دسته ناهمگونی از تومورها را تشکیل می دهد. میزان و شدت رنگ پذیری موارد bcc با رشد غیرتهاجمی برای 2-bcl نسبت به موارد bcc با رشد تهاجمی بیش تر است. به عبارت دیگر تظاهر بالای 2-bcl می تواند بیان کننده رفتار مطلوب در تومور بوده و در تعیین پیش آگهی آن مفید باشد.